Main

Filognosie

Inhoud

Geschiedenis
Klassieke referentie
Politieke relevantie
Etymologie
Vedische equivalent
Filosofische classificatie
Theologie
Maatschappelijk belang
Logo
Zie ook
Links

Filognosie wordt gedefinieerd als de liefde voor de kennis van de zelfverwerkelijking zoals die wordt ingegeven door zowel de oosterse als de westerse begrippen van emancipatie. Samen maken die begrippen de integriteit uit van de verschillende gezichtspunten, vormen van logica en intelligentie die men in de moderne tijd overal ter wereld aantreft. We spreken dan van de wetenschap van de zelfverwerkelijking omdat we met deze liefde voor de kennis in overeenstemming willen leven met de feiten, zowel de feiten van de cultuur als de feiten van de natuur. Een gebrek aan overeenstemming, onenigheid, is wat we ons probleem noemen. Door dat probleem hebben we namelijk last van illusies ofwel een verkeerde voorstelling van zaken, een misvatting, en kunnen we ons leven moeilijk onder controle krijgen.

Filognosie betekent letterlijk: liefde voor de kennis. De term wordt gebruikt in contrast met de term filosofie om aan te geven dat niet enkel de liefde voor de wijsheid en haar ontwikkeling het doel is, maar meer de liefde voor de kennis van de menselijke zelfverwerkelijking zoals ze is in haar geheel. Het gaat dus om een uitbreiding van het westerse spirituele idee van zelfkennis - dat we o.a. gnosis noemen - met de soortgelijke notie van de oosterse filosofie die, in het bijzonder in het z.g. Vaishnavisme (de Viṣṇu-cultuur), ook wel ātmatattva wordt genoemd. We houden ons dan bezig met de kennis van het z.g. 'Volkomen Geheel' waarbij zowel de persoon als het universum, het materiële als het geestelijke bereik is inbegrepen. Praktisch gesproken houdt de term het teweegbrengen in van eenheid en harmonie van bewustzijn op het gebied van de feiten (filosofie/wetenschap), de principes (analyse/spiritualiteit) en de persoon (religie/politiek). Dit verenigen geschiedt met behulp van contemplatie/meditatie, betoog en dienst aan de natuurlijke orde van de tijd en de 'Ideale Persoon' die we kennen als de integriteit ermee, en die er is als een dimensie apart. Deze zesvoudige benadering vormt de essentie van de filognostische methode voor het bieden van tegenwicht tegen de menselijke moeilijkheid van het niet weten - waar we altijd mee geconfronteerd worden - en de wanen en gekte die daar uit voortkomen. De filognosie wordt fraai samengevat in de volgende afbeelding:

Geschiedenis

De filognosie, opgezet door Anand Aadhar (René P.B.A. Meijer), begon als een meditatie-oefening in een New Age centrum in het begin van de negentiger jaren van de 20e eeuw in Enschede, in Nederland. Later ontwikkelde het, met name op het internet, de status van een leidraad in de wetenschappelijke, spirituele en religieuze hervorming in het algemeen, die is gebaseerd op de Vedische kennis zoals afkomstig van de indiase filosoof en wijze Vyāsadeva. Aadhar vertaalde het Śrīmad Bhāgavatam gewetensvol, indachtig zijn voorganger in Nederland Śrī Hayeśvar das (H. v. Teylingen), en presenteerde dit belangrijkste heilige verhalenboek van India op het internet. De filognosie als zodanig vormt een commentaar en uitleg van deze Vedische kennis van belang voor het hervormen van iemands leven naar de waarden van de yogafilosofie in engere zin en het hele veld van het westerse wetenschappelijke denken, de spiritualiteit en de door de persoon bepaalde politiek en religiositeit in een ruimere zin.

Klassieke referentie

De klassieke referentie voor de indeling wordt gevormd door de zes darśana's of visies waar de indiase filosofie uit is opgebouwd en die de basis vormt voor de structuur van de kennis van de Bhāgavata Purāṇa van Vyāsadeva. Wat betreft de filognostische versie van het zesvoudige van de filosofische methode, de paradigmatische wetenschap, de kunstminnende analyse, de overstijgende spiritualiteit, het religieus geassocieerde persoonlijke en de politieke afdeling van commentaren en tot compromis bereide aanpassingen, is het zo dat, zoals dat is met de oorspronkelijke darśana's, ze gemeenschappelijk hebben:

1) Het begrip van een bewust en continuerend zelf of een ziel.
2) Het begrip van het kruis of de werklast te dragen door een individu, familie of volk.
3) Het perspectief van een oplossing van bevrijd zijn in dienstbaarheid.
4) Het onderkennen van de autoriteit van een gevestigde cultuur van schriftuurlijke referentie.

In de westerse filosofie vinden we een soortgelijke alomvattende benadering bij D. Hume in zijn Verhandeling over de Menselijke Natuur (I.III-1 - Over kennis), waarin hij spreekt van een zeven-deling waarmee min of meer de filognosie kan worden beschreven als
- de identiteit van de gelijkenis in filosofische overwegingen,
- wat betreft de natuurlijke orde van de relaties van tijd en plaats,
- waarbij de verhoudingen van kwantiteit, het getal, de schoonheid en de kunst van de analyse,
- in combinatie met de kwaliteit van het niveau van overstijging en verbondenheid in verzaking,
- leiden tot de oorzaak-en-gevolg-redeneringen in de religie en de biografie van de persoonskunde,
- zodat uiteindelijk de tegenstelling van de politiek van maatschappelijk verantwoording nemen wordt bereikt.
Met die politieke tegenstelling is de filognost, i.t.t. de zich eenzijdig identificerende materialist, dan verenigd in zijn bewustzijn van de dualiteiten. Hij overziet de structuur, de samenhang ervan. Uiteindelijk is de filognost een yoga-beoefenaar met als motto: 'eenheid in verscheidenheid'.

Politieke relevantie

In de filognosie komt men uit op een tegenstelling tussen politieke partijen en z.g. kiesgroepen. Politieke partijen opgericht naar willekeur en mening vormen het probleem en kiesgroepen ingesteld overeenkomstig beroep en leeftijdsgroep, vormen de oplossing voor de moeilijkheden van de democratie, de overeengekomen heerschappij van het volk. De tegenstelling vormt historisch een afspiegeling van de individuele en sociale menselijke speurtocht naar de integriteit van:

1) Het evenwicht tussen de volheden van het fortuin en de zes basisvisies van de filognosie. Met dat evenwicht wordt ook duidelijk wat materialisme nu precies inhoudt met de erbij behorende strijdigheid van het ego van materiële compensatie en duisternis.
2) De deugd van de kwaliteit versus de kwantiteit in de interne en externe velden van handelen.
3) De vertegenwoordiging van het persoonlijke versus het onpersoonlijke belang van het zich verhouden tot de bron van de kennis in de vorm van de leraren.
4) De identiteit van status en beroeps-oriëntaties en graden van ervaring waarmee het spel van de maatschappelijke orde wordt gespeeld door een ieder.

Het gaat er kort gezegd politiek in de filognosie dus om het evenwicht van de deugd van de vertegenwoordiging van de identiteit te vinden.

Etymologie

Het woord filognosie is afgeleid van het griekse woord filo - liefde en gnosis - kennis. Aldus de betekenis van de term in de zin van liefde voor de kennis.

Vedische equivalent

De spirituele kennis van de filognosie komt het meest overeen met de term ātmatattva; hetgeen letterlijk het principe, of de werkelijkheid van de ziel betekent, die ook wel als de spirituele kennis in het algemeen wordt omschreven.

Filosofische classificatie

Filosofisch kan de filognosie in westerse zin worden gerekend onder het naturalistisch idealisme. In termen van de oosterse filosofische Vedische school van de Vedānta filosofie valt deze benadering onder de afdeling van de z.g. Visiṣtadvaita opvatting, ofwel een z.g. gekwalificeerd nondualisme dat zich baseert op de mantra 'acintyabheda abheda tattva', een 'ondoorgrondelijke eenheid in de verscheidenheid'. Dit houdt in dat zowel de individuele bestaansvormen (bewust en niet-bewust) als de werkelijkheid van de geest van de eeuwigheid worden onderkend als werkelijk en verschillend, maar tegelijkertijd worden beschouwd als één en verenigd in een opperwezen (Iṣvara) of oorspronkelijke persoon (puruṣa) die wordt gezien als de absolute en eeuwige werkelijkheid die men kent als een drie-eenheid van Brahman (de 'geest van het Absolute' of God), de Superziel (het alomtegenwoordige maar gelokaliseerde Opperzelf) en Bhagavān (de Allerhoogste Persoonlijkheid of de Heer zoals men die kent in vele nederdalingen of avatāra's).

Theologie

Dit soort van geloof in een persoonlijke God die de vrije wil toestaat, wordt omschreven met de term 'panentheisme' 'alles is in God' (in tegenstelling tot het pantheïstische 'Alles is God'), een begrip ten dele verwant aan Spinoza's idee van "Deus sive Natura" (God of Natuur): God's transcendentie doet zich kennen aan de hand van Zijn oneindig vele eigenschappen, met Zijn immanentie gekenmerkt door twee kentekenen, door menselijke wezens gekend als 1) het denken en 2) de uitgebreidheid.

Maatschappelijk belang

In de 20e eeuw kwam de oosterse bijdrage tot deze opvatting naar het westen in de vorm van het Vaishnavisme, een van de hoofdtradities van het Hindoeïsme die zich bezighoudt met Heer Viṣṇu, de zogenaamde Handhaver, de bovenzinnelijke Oorspronkelijke Persoon als de Allerhoogste Heer zoals die verschijnt in de vorm van verschillende neerdalingen of avatāra's. Deze traditie kent vele leerscholen die zich bezighouden met bhakti-yoga, de yoga van de toewijding. De filognosie is een ontwikkeling vanuit de Hare Krishna-beweging waarin met name de leidende tekst van het Śrīmad Bhāgavatam op het internet wordt gepresenteerd en een praktijk van meditatie en toegewijde dienst (vrijwilligerswerk) wordt voorgestaan die goed is geïntegreerd in de Nederlandse samenleving. Het boek De Persoon vormt de neerslag van de filognosie, de liefde voor de kennis van de zelfverwerkelijking van deze richting in het Vaishnavisme. De filognosie slaat een brug tussen de oude Vedische cultuur van India en de meer moderne westerse opvattingen van spiritualiteit en Godsbeleving, en vormt in die zin een cultureel integratiestreven van essentieel belang voor een mondiale multiculturalistische samenleving van vrede, tolerantie en voorspoed.

Logo

Symbolisch weergegeven ziet, naar aanleiding van de bede van de filognosie, de integriteit van het filognostisch streven er zo uit:

Zie ook

De definitie van het materialisme, waarin de filognostische definitie een centrale ordenende rol speelt.
De drie basisdisciplines van de filognosie.
Bede
Gelofte
Vedische Filosofie
Gnosis